Ravenval

Hoop bloost in gedachten
haar armen wijd open
het hart ontboezemd.
Twee stappen scheiden ons
moeilijk te zetten,
wantrouwen heerst nog altijd.

Voorzichtig, schuifelend
haar glimogen lokken.
Muninn's spelletje gekmakend
herinnering maant vertrouwen.
Één stapje nog, één voet vooruit,
doe het nou, doe het nou!

Door vingertoppen beroerd
warmte radieërt zonnevlechten,
verspreidt zich door aders
mijn bloed verwarmend, kokend.
Het vuur wakkert weer op
de vlammen branden als voorheen.

Lippen vinden monden, tong.
Haar ravenvleugels vouwen zich,
gevangenis van gespierde veren.
Huginn danst door mijn gedachten,
waarschuwend voor wat komen gaat
de tijd staat stil in haar armen.

Geschreven door

Punt

Reacties op dit gedicht

Punt vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

eye witness:	Maandag, februari 16, 2009 19:48
poeh hÃ©.. zo val je fictief best veel las ik..

lexx:	Vrijdag, februari 13, 2009 11:03
mooi, punt. een love story met gletsjers op de achtergrond. :)

kerima ellouise:	Vrijdag, februari 13, 2009 09:56
heel mooi...gedachte en geheugen (en gegoogled :-) ) liefs kerima ellouise

red one:	Vrijdag, februari 13, 2009 09:56
Mooi dit Punt! :) Groetje red

Over dit gedicht

Auteur: Punt
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 13 februari 2009
Thema's: [Fictie]