bang voor de verandering
heb nu dagbesteding
maar ben er nog steeds bang voor
ik ga er het liefst van door
maar wil niet alleen wonen
uiteindelijk kan de therapie hopelijk alleen maar lonen
nu is het door zetten
niet op andere letten
met mezelf bezig zijn
ook al doet het nog zo een pijn
het is enige mogelijkheid
voor innerlijke vrijheid
het verleden accepteren en een plaatsje geven
met mezelf leren leven
m´n zelfhaat weg werken en mezelf leren waarderen
pas dan kan het ongeluk naar geluk keren
zonder zelfhaat zal het leven mooier zijn
en ervaar ik de leuke dingen als echt fijn
ik wil leren dat ik er mag zijn
ook al doet dat nu nog zo´n pijn
ik wil er voor gaan
ik wil beter in het leven staan
zal aan mezelf gaan werken
en ik hoop dat andere snel al verbeteringen merken
dan weet ik dat ik het tenminste ergens voor doe
na elke dag ben je zo ontzettend moe
het vreet je energie op
alleen maar zitten malen in m´n kop
de angst is aanwezig en voel me hier ook echt alleen
maar ik weet ik moet hier door heen
want ik moet leren omgaan met m´n gevoelens die te overheersend zijn
en dat doet soms zo´n gigantische pijn
voor nu laat me maar even gaan
even niet hier staan
dwaal langzaam af in gedachten
naar een plek waar ik niet hoef te wachten
naar een plek waar mijn ouders nog leven
en ze mij geluk kunnen geven