Herbruikt verlangen
's avonds
licht zij de sluiers
van haar karamelkleurig gelaat
en danst in kaarsenvlammen
met elegante passen
mijn dromen stuk
tot ik me prik
aan de doorn van haar lippen
en sterf door het gif
van verlangen
dat mijn hart
al dagenlang beheerst
wetend dat zij me
-wreed opnieuw-
zal weggooien
zodra haar honger gestild is
zij -tijgerin-
verslond me
verslindt me
opnieuw
opnieuw
opnieuw
en ik
blijf.
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zondag, februari 22, 2009 17:51 |
| Dank voor het compliment ;) With Love, Kus |
|
| RealMe: | Donderdag, februari 19, 2009 17:52 |
| ijzersterk...whauwwww... ik voel de verlangens. geweldig. | |
| Roo$je: | Zondag, februari 15, 2009 17:19 |
| Pijnlijk zijn je woorden aan een herinnering dat je hoopte dat die nooit voorbij zou gaan... Ooit hervind je de liefde terug! With Love, Kus |
|
| Dwaallicht: | Zondag, februari 15, 2009 11:36 |
| Dank je voor je reactie... heb mijn reactie erop bijgeschreven. Pijnlijk verlangend en emotievol verwoord, prachtig gedicht! Liefs Dina |
|
| Fari HS: | Zondag, februari 15, 2009 10:20 |
| Heel pijnlijk is jouw gedicht, en vol emoties geschreven. Ik hoop dat jij de ware tegenkomt, iemand die jou verdient en jouw hart verwarmt lieve vriend. Lieve groeten, Fariborz |
|
| Samhain: | Zondag, februari 15, 2009 02:23 |
| Hmmm, wie weet blijft ze voorgoed jouw tijgerin!!! Liefs x | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lone Dreamer | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||