Open Wond
De wond is open
Door woorden op papier
M’n hart lijkt weer gebroken
Pijn, op een hele nare manier
De littekens zitten diep van binnen
Door gebeurtenissen uit het verleden
Ik weet niet waar ik moet beginnen
Alles raakt door elkaar; vroeger en het heden
Zoveel woorden
Geschreeuwd of gezegd.
Die door m’n ziel boorden
Voel ik me daarom zo slecht?
Stil stromen de tranen over m’n gezicht
Als niemand het ziet
In het donker, niet in het licht
Want het is mijn verdriet
Geschopt of geslagen
Hard of zacht
Geen verschil in de dagen
Het gaat om de macht
Liever stop ik alles weg
Heel diep in mij
Want wat wil je dat ik zeg?
Je was er toch zelf bij?
Of ben je alles vergeten
Wat je hebt gedaan?
Wat je me hebt verweten
Of wanneer je ging slaan
Wil je er nog wat over zeggen
Bijvoorbeeld dat het je spijt
Of moet ik me er gewoon maar bij neerleggen
En raak ik zo het verleden wel kwijt?
Ik weet niet
Wat ik ermee moet
Ik weet niet of je het ook ziet
Maar het doet me geen goed
Wat me tegenhoud is de pijn
En het verdriet
Om echt te zijn
Zoals ik wil dat je me ziet
Wat me tegenhoud
Om te zijn wie ik echt ben
Is het gevoel dat je me geeft; je bent fout
Daarmee, ontneem je me mijn stem
Door woorden op papier
M’n hart lijkt weer gebroken
Pijn, op een hele nare manier
De littekens zitten diep van binnen
Door gebeurtenissen uit het verleden
Ik weet niet waar ik moet beginnen
Alles raakt door elkaar; vroeger en het heden
Zoveel woorden
Geschreeuwd of gezegd.
Die door m’n ziel boorden
Voel ik me daarom zo slecht?
Stil stromen de tranen over m’n gezicht
Als niemand het ziet
In het donker, niet in het licht
Want het is mijn verdriet
Geschopt of geslagen
Hard of zacht
Geen verschil in de dagen
Het gaat om de macht
Liever stop ik alles weg
Heel diep in mij
Want wat wil je dat ik zeg?
Je was er toch zelf bij?
Of ben je alles vergeten
Wat je hebt gedaan?
Wat je me hebt verweten
Of wanneer je ging slaan
Wil je er nog wat over zeggen
Bijvoorbeeld dat het je spijt
Of moet ik me er gewoon maar bij neerleggen
En raak ik zo het verleden wel kwijt?
Ik weet niet
Wat ik ermee moet
Ik weet niet of je het ook ziet
Maar het doet me geen goed
Wat me tegenhoud is de pijn
En het verdriet
Om echt te zijn
Zoals ik wil dat je me ziet
Wat me tegenhoud
Om te zijn wie ik echt ben
Is het gevoel dat je me geeft; je bent fout
Daarmee, ontneem je me mijn stem
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Zondag, februari 15, 2009 12:43 |
| de onmacht van geweld heeft de waarheid nooit verteld je stem hoeft niet te spreken om gehoord te worden sterk verwoord ,klaas |
|
| 88: | Zondag, februari 15, 2009 11:10 |
| herkenbaar om je aan te laten praten dat je slecht bent, of was, de eerste juiste stap nam je door dit te schrijven,geen slachtoffer meer willen zijn, goed zo! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zomaar7 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||