Onveranderd
adem stokt
daar waar woorden
zouden moeten zeggen
dat alles niets is
het kruipt eruit
als waarheid verpakt
in leugens
verpakt in scherven
van het lot
en beroerd gekozen momenten
alleen nog
condens van het verleden
verlaat hortend en stotend
mijn mond
in gedachten
schreeuw ik
vloek ik
spijtloos
respectloos
ik ben in al die jaren weinig veranderd
vreemd is mij gewoon gebleven
zoals het bekende bekend
daar waar woorden
zouden moeten zeggen
dat alles niets is
het kruipt eruit
als waarheid verpakt
in leugens
verpakt in scherven
van het lot
en beroerd gekozen momenten
alleen nog
condens van het verleden
verlaat hortend en stotend
mijn mond
in gedachten
schreeuw ik
vloek ik
spijtloos
respectloos
ik ben in al die jaren weinig veranderd
vreemd is mij gewoon gebleven
zoals het bekende bekend
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zondag, februari 15, 2009 16:54 |
| En toch zijn de woorden nu gesproken. Weinig veranderd voor jezelf misschien, maar toch zet je iedere dag stappen op deze wereld! With Love, Kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||