Diepe warmte
Ergens hier vlakbij
roert een engel mijn hart
en toont mij liefde
die ik zelf schreef.
Nooit eerder, en
ik durf dat te zweren
werd ik zo onzeker
zoals ik me nu voel.
Het gevoel is zo intens
dat mijn eenzaamheid groeit
dat mijn eenzaamheid groeit
naarmate de tijd vordert
dat ik je niet eet.
Vergeef mij mijn oprechtheid
ik ben nu eenmaal verloren
verzonken in de kamers
van mijn liefdevolle hart.
-kusje-
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Donderdag, februari 19, 2009 20:25 |
| prachtig heel mooi | |
| Hilly N: | Zondag, februari 15, 2009 23:45 |
| Prachtig! Groet, Hilly |
|
| funisgone: | Zondag, februari 15, 2009 21:50 |
| heel mooi... |
|
| Mizz Catweazle: | Zondag, februari 15, 2009 21:22 |
| onzekerheden pardonneren is een peuleschilletje wanneer het om echte liefde gaat. trouwens Jaspertje, als je liefde kan schrijven, kan je ook zekerheid schrijven he ;) ze vergeeft je wel.. xx |
|
| saskia van dijk: | Zondag, februari 15, 2009 18:53 |
| .... X | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||