simpel geluk
bellen blazen
met het snot uit zijn neus
lachend naar iedereen
terwijl zijn handen wild bewegen
zittend op een bank in het park
glijden de uren langzaam voorbij
geschokte gezichten
gemeende afschuw
tot ze hem komen halen
gedaanten in een witte jas
de zon verbleekt in de avond
gedaan met bellen blazen
met het snot uit zijn neus
lachend naar iedereen
terwijl zijn handen wild bewegen
zittend op een bank in het park
glijden de uren langzaam voorbij
geschokte gezichten
gemeende afschuw
tot ze hem komen halen
gedaanten in een witte jas
de zon verbleekt in de avond
gedaan met bellen blazen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: papapruim | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||