Nu niet meer zo verliefd
kan men afstand scheppen
zichzelf weer letterlijk nemen
een vliegtuig naar de zon
De winter duurt te lang
ze kan niet mee, want van
pijn doen houdt zij niet
zelfs niet van het weerzien
In herinnering duurt haar kus
gegeven in een donkere abdij
als de kraaien van de holle bomen
schreeuwen in de koude lucht