De vluchteling
Haar ogen vol ontroostbaar verdriet
In haar hart zoveel ellende en pijn
En traumatische beelden in haar brein
Terwijl ze gedwongen haar land verliet
Op zoek naar een beetje troost en veiligheid
Voor altijd weg uit haar vaderland
In het vreemde Nederland gestrand
Het land van regels en ambtelijk beleid
Geen ruimte en geen plaats voor haar
Steeds maar zwerven van oord naar oord
Wachten, onzekerheid, onbegrip en bezwaar
Tot eindelijk na elf lange jaren het akkoord
Gebroken maar vol moed, is ze nu eigenaar
Van het zo verdiende Nederlandse paspoort
In haar hart zoveel ellende en pijn
En traumatische beelden in haar brein
Terwijl ze gedwongen haar land verliet
Op zoek naar een beetje troost en veiligheid
Voor altijd weg uit haar vaderland
In het vreemde Nederland gestrand
Het land van regels en ambtelijk beleid
Geen ruimte en geen plaats voor haar
Steeds maar zwerven van oord naar oord
Wachten, onzekerheid, onbegrip en bezwaar
Tot eindelijk na elf lange jaren het akkoord
Gebroken maar vol moed, is ze nu eigenaar
Van het zo verdiende Nederlandse paspoort
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Cocootje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||