Sterrenval

Lichtstreep, wonderlijk fenomeen
als een tijdelijk litteken getrokken
over de duistere hemelkoepel,
uiteindelijk verloren in de horizon.

Rode avondschemer, stralend
verkleurt jouw witte jurk
in een bloedende schaduw,
ontblote schouder karmozijn.

Je ogen schitteren, twinkelen
als kleine blauwe sterrtjes,
schijnend met een warm licht
dansend over mijn blosend gezicht.

Jouw vingers strelen mijn rug,
litteken tussen de schouderbladen,
fluisterend over de vergelijking
die je met luchtverschijning trekt.

Een ster valt van hoogten
die ik nooit bereiken zal,
haar nagels trokken een lijn
die haar hoogtepunt onderstreept.

Geschreven door

Punt

Reacties op dit gedicht

Punt vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

eye witness:	Maandag, februari 16, 2009 19:44
aha .."de val"...(a) ja op zo''n val zou ik ook weer willen wachten, keer op keer. :p

isolina:	Maandag, februari 16, 2009 14:25
mooi twinkelend als de sterren . knuff maria (Isolina)

Johan Poet:	Maandag, februari 16, 2009 13:19
Beeldend herkenbaar en toch misterieus. Graag gelezen. Groet Johan

Over dit gedicht