ik maakten weer de zelfe fout
daardoor krijg ik het steeds benouwd
waarom heb ik niet gelijk in gezien hoe jij bent
terwijl ik je al lang ken

ik maakten weer de zelfde fout
gaf jou het vetrouwen
maar moet er nu om rauwen
nu kan ik jou nooit meer vertrouwen
je kant nu meer beter opzouten !

het liefst wil ik nu dat jij nooit meer voor mij gezicht gaat staan
weg uit mijn leven tijd en ruimten en het bestaan
jij kan nu op rotten en nu maar het best vergaan
telekens als ik jou zien laat je me denken aan toen

nee niet weer wil niet denken aan die ene keer
want zelfs er aan denken doet mij heel zeer
het liefst wil ik je nu terug pakken
terwijl ik zelf nu langzaam ga zakken

hoe kan ik niet meer aan jou denken?
ik probeer nog steeds een afleiding te bedenken
maar gelukkig zijn er anderen kinderen die ik kan vertrouwen
en die niet zo als jij zijn en mij om ver gaan douwen