(TD) bevroren
langs het krakend ijs walmt een zingen.
het smelt in ons zwijgen
als neerslag waait het door ons heen
een klagen van verre zeeën.
wij bloeien open
uit onze handen druppelt
water van een vage wereld
naar de bevroren grond.
© Klaes 17-02-09
Reacties op dit gedicht
| eye witness: | Zaterdag, maart 07, 2009 07:21 |
ja hij is ook wel errug mooi, proficiat, grts kim |
|
| Gerhardus: | Woensdag, februari 18, 2009 10:39 |
| gevoelig , diep gevoel neergezet met penselen uit de natuur. super. | |
| Marc Geerinck: | Woensdag, februari 18, 2009 10:20 |
| dat begrijp ik niet goed, ik dacht dat jij jureerde? groetjes, Marc |
|
| lommert: | Woensdag, februari 18, 2009 07:49 |
| mooi man....stevige groet willem |
|
| verhavert: | Woensdag, februari 18, 2009 06:32 |
| zo mooooooooooi klaes liefs |
|
| switi lobi: | Dinsdag, februari 17, 2009 21:42 |
| Ooo... erg mooi Klaes! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Dwaallicht: | Dinsdag, februari 17, 2009 20:40 |
| Prachtig... veel succes! Liefs Dina |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 17, 2009 19:20 |
| wat heb je er iets prachtigs van gemaakt gr.janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||