Voortkabbelen
Elke dag weer dezelfde dingen
Opstaan, eten, werken, slapen
naar de mensen kijken en gapen
terwijl je in jezelf zit te zingen
En zo kabbelt je leven voort
waar niets nieuws en niets slecht
maar ook niets goed of echt
een bron in je boort
Waar blijft de spanning en passie
in een sleur van moeten en doen
slechts de zoveelste van een miljoen
zonder een greintje fantasie?
Doorbreek! Voer de stroom
hardhandig in je eigen weg
Leef vol en zeg
Ik volg mijn eigen droom
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||