Geslagen heb je me
pijn en verdriet
het kwam niet vaak voor
maar die keren die vergeet ik niet.
met herinneringen liet je me achter
niet al een van buiten maar ook van binnen
ik was te zwak
deze strijd tege jouw kon ik niet winnen
hoe je me altijd kleineerde en me voorschut zette
snap je niet he ik me voelde ?
je ging meteen flippe
als je niet snapte hoe ik het bedoelde
je hield me
om mijn moeder zwart te make
haar af te kraken
ik was haar rede dat ze nog leefde
en nog nam je me af
je bent gewoon zielig en laf
zij was gewoon de pispaal
niet de perfecte dochter
en toen ik er was deed je het bij mij
tog niet normaal?
weet je wel wat mijn moeder doormaakte toen je haar
daar alleen liet zitte in dat gesticht
hoe ze toekijken moest hoe jij me mee nam
en nooit achter liet je het een bericht
hoe het met me ging zorge maakte ze zich
kilometers lopen deed ze voor mij te zien
voor mij vast te houden ze wist dat ze terug moest
maar nu kon ze wel weer slapen misschien

me verlede heb je afgenomen
maar mijn toekomst kun je niet stelen
verdriet heb ik gehad nog steeds
het zal over gaan me wonde zullen helen

ik ben niet god dus de dood wens ik je niet toe
maar ik hoop dat je ooit mijn pijn zal voelen
zolang je nog leeft
en je het nooit bij een ander zal doen
de dingen die ik heb beleeft.