het was
toen ons een God leven schonk
dat zij als liefde is
trok reeds 't verwelken in de dag
en 'k nam haar koude haar
dat warmer voor de harten was
als was 't een water-val
dat warmer voor de harten was
als was 't een water-val
- mijn ziel die ademt nog
al fluistert elke morgen : 't was.
sunset 19-02-3009
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Donderdag, februari 19, 2009 21:11 |
| Prachtig! Liefs Dina |
|
| zomerkind: | Donderdag, februari 19, 2009 19:33 |
| goddelijk sunset tegelijk mistroostig maar wel mooi groetjes eddie | |
| dichterbij: | Donderdag, februari 19, 2009 16:14 |
| veelzeggend schrijven. groetjes |
|
| vivika: | Donderdag, februari 19, 2009 13:20 |
| ja mijn vriendin haar haren zijn ook koud nu ze kreeg leven en het is haar terug ontnomen leuk he? |
|
| isolina: | Donderdag, februari 19, 2009 10:42 |
| prachtig mooi dit , knuff maria (Isolina) | |
| nana: | Donderdag, februari 19, 2009 09:19 |
| wat veelzeggend mooi liefs nana |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, februari 19, 2009 09:10 |
| Mooie woorden Sunset, mijn ziel fluistert elke morgen bestaande liefde uit een warm hart, die liefde Ãs en blijft. Veel liefs van mij Anneke |
|
| Hilly N: | Donderdag, februari 19, 2009 08:41 |
| Prachtig Sunset! Fijne dag Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||