Maden
Maden krioelen
vingers grijpen
zij spelen
kriebelend
tussen de vingers
wonderlijk gevoel
geniet zelfs
na ontsnappen
opvangen
en weer plaatsen
bij de groep
vrolijk het leven
blijft maar boeien
jammer
ze poppen snel
tot vlieg.
06-04-‘02/23:00
Reacties op dit gedicht
| togram: | Woensdag, april 10, 2002 19:59 |
| mooi geschreven vieze enge beestjes toch ben ik blij dat ze er zijn ..... wond behandeling 'k ben diabetes patiënt gr Margot |
|
| Di Angeli: | Zondag, april 07, 2002 11:21 |
| Hanneke ze worden tegenwoordig zelfs gebruikt bij wondbehandelingen in ziekenhuizen! | |
| Hanneke Eirinn: | Zondag, april 07, 2002 01:23 |
| yuck Di.. maden..staan toch voor dood en vergankelijkheid vind ik.. | |
| christina: | Zondag, april 07, 2002 00:40 |
| Brrrr maden bah Zie ze nog krioelen in dat bakje van mijn pa als hij ging vissen Liefs Christa |
|
| Sheena: | Zaterdag, april 06, 2002 23:46 |
| Gatverdammmmeeeee hahahaha tsja tis weer eens wat anders om over te schrijven nietwaar ????? *knipoog* Sheena |
|
| Ana (stacia): | Zaterdag, april 06, 2002 23:38 |
| ik krijg hier plots overal jeuk ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2002 | ||
| Thema's: | ||