zeg soms maar niks
ogen die elkaar raken,
raken in de fladderende wind,
ogen die mij vertellen,
hoe jij was als kind.
handen waarbij ik zo aflees,
hoe jij vroeger was,
handen die mij vertelden,
dat je verlegen waas in de klas.
woorden heb je soms niet nodig,
om datgeen aan mij te vertellen,
de stilte zegt mij al genoeg,
moet je dat maar eens voorstellen.
raken in de fladderende wind,
ogen die mij vertellen,
hoe jij was als kind.
handen waarbij ik zo aflees,
hoe jij vroeger was,
handen die mij vertelden,
dat je verlegen waas in de klas.
woorden heb je soms niet nodig,
om datgeen aan mij te vertellen,
de stilte zegt mij al genoeg,
moet je dat maar eens voorstellen.
Reacties op dit gedicht
| Sammie Beltane: | Dinsdag, april 07, 2009 20:40 |
| Hihi, ik was vroeger zo''n meisje:P .. Spreken is zilver ennuh zwijgen is goud, ach ach was k nog maar zo! Liefs Sammie X | |
| Pancho v/d Post: | Woensdag, maart 25, 2009 20:43 |
| mooi gedicht, maar het is was en niet waas. (2e alinea) groetjes |
|
| Hans Winter: | Woensdag, maart 04, 2009 00:05 |
| zo zijn wij mensen om te beginnen iemands moment dat boeit en dan mag groeien tot een vroeger en een wie weet later te vinden weet je nog band. groetje, hans |
|
| tinkelbel10: | Maandag, maart 02, 2009 23:51 |
| heel mooi gedicht:P | |
| Dirk Hermans: | Maandag, februari 23, 2009 22:07 |
| een mooi parel va, een gedicht in een prachtige stijl weergegeven | |
| N@D!ne: | Donderdag, februari 19, 2009 21:37 |
| mooi!en zo waar! liefs |
|
| N@D!ne: | Donderdag, februari 19, 2009 21:37 |
Over dit gedicht
| Auteur: Robert van der Velden | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||