Mijn overwinning
De lach overwint elke traan
in onverzadigbare tintelingen
verworden tot poëtisch gebed
sloffen door het los zand
kracht van de wind ontnomen
zingend naar open ogen
fietsbellen rinkelen
geluiden verdrongen
zo stil mijn mond
doordrongen van avondrood
bidden voor de overgang
dag voorbij de grenzen
krekels zingen plots een lied
mijn ziel ontroerd in donzen veren
roodborstje klopt mijn hartje
woorden verdwijnen in stilte
tot oneindig voelen
diep tot de ochtend ontwaakt.
07-04-‘02/0:55
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Zondag, april 07, 2002 22:44 |
| héél mooi... | |
| Laurens Windig: | Zondag, april 07, 2002 18:20 |
| mooi gebed! | |
| Basje : | Zondag, april 07, 2002 11:41 |
| erg mooi... | |
| christina: | Zondag, april 07, 2002 10:08 |
| Goeide morgen Wil Heerlijk te lezen deze Nu zit ik te wachten dat het zonnetje hier door breekt Liefs Christa |
|
| Sheena: | Zondag, april 07, 2002 01:45 |
| Je zou me bijna verleiden om morgen vroeg op te staan .... bijna dan he ... hahahaha Sheena |
|
| Thecool: | Zondag, april 07, 2002 01:44 |
| heerlijk echt een lente stuk |
|
| Hanneke Eirinn: | Zondag, april 07, 2002 01:39 |
| heel mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2002 | ||
| Thema's: | ||