Met gebonden handen
De warmte van je ziel nestelt zich
met stil verlangen tegen me aan.
Zonder me aan te raken,
hunkerend naar liefde.
Je gevoel....,
overgoten door verliefdheid
en onecht verlangen
werkt verslavend op je gemoed.
Bijna onbereikbaar en afwezig,
levend tussen jezelf en mij.
Je zit naast me maar bent er niet.
Je hoort me praten maar verstaat me niet.
Een wirwar van gedachten...
ze malen je molen van verdriet en angst.
Je vergeet te leven, denkt aan straks of morgen.
Je wilt wel maar de snelheid van je wil
overstijgt de tijd.
Met gebonden handen kijk ik toe...
Reacties op dit gedicht
| Miertje.A.K: | Woensdag, juli 08, 2009 22:24 |
| prachtig groetjes miertje.a.k | |
| Mist: | Woensdag, maart 25, 2009 16:01 |
| een mooi gedicht pratich verwoord. Knuf fanny |
|
| Tess007: | Zaterdag, maart 07, 2009 22:51 |
| zeer mooi geschreven | |
| tinkelbel10: | Donderdag, maart 05, 2009 23:29 |
| wat een prachtig gedicht, liefs Tina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Obi Wann | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||