Stinkende handen...
Hij kreeg een handdruk van zijn baas
het was een echte gouden
maar zijn baan die was hij kwijt
die mocht hij niet behouden.
Hij stond op straat, vloog eruit
kreeg gewoon de zak
en daar stond hij nu
in zijn nette pak.
Jarenlang deed hij zijn best
en dit was nu de dank
de handdruk, al was hij van goud
had een nare stank.
Reacties op dit gedicht
| Dani: | Donderdag, april 25, 2002 15:24 |
| Wauw, goeie!! Mijn vriend heeft zo'n handdruk in september gehad! Je word er inderdaad niet blij van. :-( Liefs & knuffies, Dani |
|
| Thecool: | Zondag, april 07, 2002 20:20 |
| doortje heftig en hard keihard te hard maar helaas de waarheid mooi verwoordt |
|
| Laurens Windig: | Zondag, april 07, 2002 18:25 |
| Prachtig! | |
| Lieverdje: | Zondag, april 07, 2002 15:31 |
| en dan zou hij toch zijn baas wel eens een poepje mogen laten ruiken, niet? Lieverdje xxx |
|
| Mayadebij: | Zondag, april 07, 2002 13:34 |
| Mani Politti! | |
| Basje : | Zondag, april 07, 2002 12:35 |
| geld maakt niet gelukkig... | |
| Hanneke Eirinn: | Zondag, april 07, 2002 11:52 |
| heel goed verwoord.. | |
| free: | Zondag, april 07, 2002 11:50 |
| en daar stond hij met z'n werkloze handen... afgedankt weggedaan... je geeft t gevoel goed weer... mooi.... liefs free |
|
| christina: | Zondag, april 07, 2002 10:54 |
| Snap ik helemaal Zo zie je maar je bent en blijft een nummmer Liefs Christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2002 | ||
| Thema's: | ||