Ik moet steeds maar aan je denken,
wil je heel veel aandacht schenken.
Jij had een reactie op mijn gedicht,
ik ben voor jou gezwicht.
Uren hebben wij gechat,
tot in de kleine uurtjes,
mijn ogen deden pijn,
het waren net twee vuurtjes.
Maar het deed me goed,
zit weer vol goede moed.
Als ik naar je foto kijk,
voel ik mij heel rijk.
Beiden zijn wij eenzaam,
maar op het net zijn wij tesaam.
Door het net heb ik je leren kennen,
dat is weer even wennen.
Je woont heel ver weg,
dat is mijn pech.
Maar het zal niet kunnen zijn?
het is mijn leeftijd, dat doet pijn.
Jij hebt onverholen,
mijn hartje toch gestolen.
Vrienden kunnen we toch zijn,
dat vindt ik al heel fijn.
Bedankt hier, voor de fijne uren,
ik hoop, het zal nog lang gaan duren.