ik ben je verloren
meissie
jouw traan geboren in mijn oog
langzaam vervaagt ons geluk
geen kleuren meer in de regenboog
onze liefde is stuk
mijn liefde voor jou mag niet meer zijn
de muur rond mijn hart is hoog
gevoelens voor jou doen mij pijn
een traan gaat dood in mijn oog
jouw liefde zit in mijn hart
tranen zo onschuldig van verdriet
de dagen gaan voorbij
niemand die mijn tranen ziet
ik wil zo graag weer samen zijn
kijkend naar de regenboog
ik kijk jou aan en jij mij
een traan word weer geboren in mijn oog
jouw traan geboren in mijn oog
langzaam vervaagt ons geluk
geen kleuren meer in de regenboog
onze liefde is stuk
mijn liefde voor jou mag niet meer zijn
de muur rond mijn hart is hoog
gevoelens voor jou doen mij pijn
een traan gaat dood in mijn oog
jouw liefde zit in mijn hart
tranen zo onschuldig van verdriet
de dagen gaan voorbij
niemand die mijn tranen ziet
ik wil zo graag weer samen zijn
kijkend naar de regenboog
ik kijk jou aan en jij mij
een traan word weer geboren in mijn oog
Reacties op dit gedicht
| Redgirl38: | Donderdag, februari 26, 2009 00:15 |
| Heel mooi je gevoel beschreven. Zucht, wat is liefde soms toch moeilijk... |
|
| Samhain: | Maandag, februari 23, 2009 23:57 |
| Vecht voor haar! Liefs Sammie x | |
| Nummer 127: | Maandag, februari 23, 2009 23:12 |
| dat dit verdriet je iets bij mag leren in plaats van je iets af te nemen Nr 127 |
|
| Dirk Hermans: | Maandag, februari 23, 2009 22:25 |
| zeer goed je gevoel in woorden neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Maximillian | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||