De ware jij ...
Zeg me niet wat ik horen wil
Vertel me je verzinsels maar
De waarheid maakt mij stil
En jou onberekenbaar
Beroer me niet waar ik wil worden gekust
Maar betast me daar waar jij het kent
Oprechte aanrakingen geven mij geen rust
Ik ben ze gewoonweg niet gewend
Kijk me niet recht in mijn ogen
Maar ontwijk mijn wachtende blik
Een oogopslag vol innig mededogen
Geeft me het gevoel dat ik stik
Jouw zuiverheid ken ik niet
Ik wil het ook niet meer weten
En ook de pijn die jij achterliet
Ben ik allang vergeten
Ik weet nu, ik had geen andere keus
Dan in jouw leugens mee te gaan
Het ware was te desastreus
Dat kon mijn ziel niet doorstaan
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, februari 24, 2009 00:19 |
| mooi | |
| Nummer 127: | Maandag, februari 23, 2009 23:34 |
| geweldig masochistisch gedicht, dit :) Nr 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cocootje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||