Zonder te verblozen
door de onberekenbare wind gedragen
om dan vleugelwijs de thermiek te bespelen
al doen eksters (en ook vlinders) iets van fladderen
meestal gevederd geëvolueerd uit een verleden
als een koning verpoost de otter in water rijk
mits zoet en schoon en met ogen lief en schalks
verschalken zij zonder te verblikken menig vis
verblozen is de dierenwereld sowieso vreemd
Darwin zag het goed
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Dinsdag, februari 24, 2009 22:23 |
| Geweldig mooi geschreven liefs,dicky |
|
| Rudolf: | Dinsdag, februari 24, 2009 20:35 |
| Theo, dat mag maar; beledig ik ook u of is dat puur en alleen Christelijk? |
|
| theo: | Dinsdag, februari 24, 2009 20:20 |
| Darwin kicks ass! Dit stuk nodigt uit tot loeien van: "Halleluja!" |
|
| Rudolf: | Dinsdag, februari 24, 2009 20:09 |
| Lieve Ludy: terug i.d.d. naar onze roets, terug naar de natuur. Eénwording met. | |
| Ludy: | Dinsdag, februari 24, 2009 19:58 |
| Darwin en degenen die hem de weg voorbereiden leren ons een groener leven... Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rudolf | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||