de straat ligt in veertien kleuren grijs te wachten
mijn voeten stap voor stap op tegels, bewijs
dat ik beweeg, de stenen veeg, maar bovenal
nog leef in leegheid van kapot gelopen dagen
of blaren onder zolen in opgehoopte nachtendeze weg is mijn thuis, zoals het is geweest
onbereikbaar kan ik om jouw hand niet vragen
te ver weg laat je mij hier en ik zie je gaan
lees schuld in je ogen, je hebt het geprobeerd
voor mij en van alles mis ik dat het meest
de straat heeft een vijftiende grijs genomen
mijn voeten zwellen en of ik niet heb geleerd
blijf ik alle stappen tellen tot de blaren springen
het einde daar is, in bitter ongewis over het waar
en wanhoop of ik ooit nog ergens aan zal komen
Marc Geerinck: | Donderdag, maart 05, 2009 11:23 |
wat een leuk compliment, bedankt daarvoor Quando, groetjes, Marc |
|
wijnand.: | Donderdag, februari 26, 2009 22:01 |
ik wist niet dat de straat in veertien kleuren grijs kon wachten,de tweede strofe is sterk | |
Ludy: | Donderdag, februari 26, 2009 19:08 |
Succes Quando! | |
Quicksilver: | Donderdag, februari 26, 2009 15:29 |
Mooi geschreven, wens je veel succes! liefs,dicky |
|
losse flodder: | Donderdag, februari 26, 2009 15:20 |
Succes! | |
Marc Geerinck: | Donderdag, februari 26, 2009 14:38 |
prachtig quando, gaat zeker scoren, succes, M. |
|
red one: | Donderdag, februari 26, 2009 14:14 |
Auw! Succes :) Liefs red |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 26 februari 2009 | ||
Thema's: |