Ik laat je niet meer alleen.
zoals sneeuwvlokjes vallen,
naast volkomen kale bomen en ik
kijkend naar de laag hangende zon,
las ik hoe ons liefdesleven,
met een nieuw hoofstuk begon.
zo zag ik ook je verliefde blik,
verlegen met stralen van geluk,
vanaf dat moment wist ik het meteen,
tot aan he teinde van de wereld,
laat ik je niet meer alleen=$.
naast volkomen kale bomen en ik
kijkend naar de laag hangende zon,
las ik hoe ons liefdesleven,
met een nieuw hoofstuk begon.
zo zag ik ook je verliefde blik,
verlegen met stralen van geluk,
vanaf dat moment wist ik het meteen,
tot aan he teinde van de wereld,
laat ik je niet meer alleen=$.
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Maandag, maart 16, 2009 20:05 |
| Prachtig mooi gedichtje, liefs Sammie X | |
| tinkelbel10: | Maandag, maart 02, 2009 23:49 |
| heel mooi liefdevol gedicht. liefs Tina |
|
| Quicksilver: | Donderdag, februari 26, 2009 20:38 |
| Geweldig mooi geschreven! liefs,dicky |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 26, 2009 18:18 |
| super super mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Robert van der Velden | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||