Hier staat hij nu zonder te morren
Hier staat hij nu zonder te morren
Trots zijn motor niet meer wil snorren
De wagen van ons dochter Heidi
Vertoont zo zijn eigen ironie
Ze kunnen lopen terwijl ik rust
Doch Ze belden zelfs al naar de kust
Naar oom Mario de garagist
Om te horen wat die nu beslist
Mij al op mijn pensioen porren
Of nog wat aan mijn lijf staan sjorren
Voor mij een vraag voor hem theorie
Vol prijsbrekende filosofie
Zo hebben ze hem geplaatst op rust
En ik had bijlange nog geen lust
Maar in Aalter werd ik op gevist
Tot in Gent getakeld als een kist
Trots zijn motor niet meer wil snorren
De wagen van ons dochter Heidi
Vertoont zo zijn eigen ironie
Ze kunnen lopen terwijl ik rust
Doch Ze belden zelfs al naar de kust
Naar oom Mario de garagist
Om te horen wat die nu beslist
Mij al op mijn pensioen porren
Of nog wat aan mijn lijf staan sjorren
Voor mij een vraag voor hem theorie
Vol prijsbrekende filosofie
Zo hebben ze hem geplaatst op rust
En ik had bijlange nog geen lust
Maar in Aalter werd ik op gevist
Tot in Gent getakeld als een kist
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||