het is zomaar over
het ontbreekt mij
in woorden
die ik zo graag
tegen jou
wil vertellen
dat ik nog zielsveel
van je hou
om onze relatie
te lijmen
is het dan
zomaar voorbij
en over
zeg me
ben ik een vreemde
voor je geworden
maar ik blijf eigenwijs
en blijf geloof houden
dat jij ooit met woorden
mijn liefdespijn
weer wilt verzachten
in een gesprek
met mij
over hoe en wat
ik verkeerd heb gedaan
ik mis je
hopend dat ik nog ooit een
glimp van je ogen
mag opvangen
die altijd zo lief in
de mijne hebben gestaard
johan hijzelaar
Reacties op dit gedicht
| MissKruimeltje: | Donderdag, september 17, 2009 13:11 |
| Ik vind het mooi. Een beetje verdrietig, maar mooi. Zo zie je, dat een gedicht niet perse hoeft te rijmen. Gr. Kruimel |
|
| ~* Lady Love *~: | Zondag, maart 01, 2009 08:53 |
| Op ''t eind ''n beetje herhalend johan. Maar de boodschap is duidelijk. Lieve groet ~* Lady Love *~ |
|
| Nummer 127: | Vrijdag, februari 27, 2009 23:17 |
| mooi samengevat ik herken mezelf in het verlangen de relatie weer te maken met behulp van woorden iets dat onbegrepen wordt Nr 127 |
|
| tinkelbel10: | Vrijdag, februari 27, 2009 21:47 |
| dit leest verdrietig...fijn weekend liefs Tina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||