Daar lag ze
Daar lag ze
ze vlogen voorbij
de jaren en de vogels
langs het kamerraam
daar lag ze
en keek niet meer
als een wassenbeeld
in haar kist
na een eeuw lang leven
opvallend
onbeweeglijk grauwnaast kleurige bloemen
met linten:
dag lieve moeder
grootmama
overgroot mama
bed overgroot mama
lieve, lieve bed over, over grootmama
ik hou van jou
Reacties op dit gedicht
| janakinatha dasa: | Maandag, maart 02, 2009 11:53 |
| laat de doden liggen ze begraven zich zelfe richt je tot het leven waar deze les tot ware liefde leidt |
|
| switi lobi: | Zondag, maart 01, 2009 18:47 |
| Wat bijzonder... is rijkdom! Liefs, |
|
| ela: | Zondag, maart 01, 2009 15:34 |
| Eens is het ook ons moment, dan zijn de bloemen voor de overblijvers, zij zien dan jouw gehechtgeid. ela |
|
| arie: | Zondag, maart 01, 2009 12:47 |
| Jij, hebt die warmte niet van een vreemde.. Prachtig ! liefs, arie |
|
| Klaes: | Zondag, maart 01, 2009 12:46 |
| voor jou een intense herinnering groets, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||