Ballingschap
Ballingschap
En nog ren ik
langs uitgesleten paden
de onmacht gaat dieper
dan ik kan verdragen.
Dromen breken in
bebloede scherven
splinters kerven
oude wonden open en
ik blijf krijsen tot
de muren splijten.
Vol haat wil ik
me wreken op
het beest uit het verleden.
Of misschien wil ik
slechts smeken draag me
verder dan de pijn.
Reacties op dit gedicht
| **jess..**: | Dinsdag, maart 03, 2009 14:54 |
| Mooi ;) | |
| Dead_Angel*: | Zondag, maart 01, 2009 21:16 |
| Idd.. Het leven gaat verder, je moet niet te lang bij dingen stil blijven staan want zo mis je de andere mooie dingen in het leven. Liefs, Jess |
|
| Peter van Tiel: | Zondag, maart 01, 2009 20:22 |
| Het leven gaat verder en jij moet mee. Ik wens je veel sterkte. Liefs, Peter. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, maart 01, 2009 18:35 |
| schitterend!! | |
| Werner Domroese: | Zondag, maart 01, 2009 16:06 |
| Lion10cc: | Zondag, maart 01, 2009 14:04 |
| van mij ook thumbs up (ben een pijnpatient)wat ik wel wou zeggen is dat de pijn (demon) waar tegen je vecht enkel te verslagen is door ze te aanvaarden groetjes Leon |
|
| Klaes: | Zondag, maart 01, 2009 13:57 |
| diep voelende pijn// liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Amy |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||