(TD) Stervend in stilte
stormende beelden
doen het verlangen
naar het verleden groeien
kon alles maar zijn
zoals het ooit was
zonder lege blikken
zonder loze woorden
zonder eenzaam spiegelbeeld
de herinnering traant,
vervaagt sluimerend tot
vloeibaar zwart
waar iedereen zwijgt
en ik sterf
-dag na dag-
in stilte
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Vrijdag, april 03, 2009 17:15 |
| Wauw, waaaauw, waaaaaaaaaauw.... Hoe mooi, herkenning in dit schrijven, het zouden mijn woorden kunnen zijn. Prachtig! With Love, Kus |
|
| Aluna: | Donderdag, maart 05, 2009 13:59 |
| Autch, wel mooi! x |
|
| tweety-ysje: | Dinsdag, maart 03, 2009 18:00 |
| mooi tom!! | |
| Peter van Tiel: | Maandag, maart 02, 2009 16:11 |
| De tijd gaat verder, dingen veranderen en sterven doe je elke dag een beetje. Mooi geschreven. Fijne dag verder en prettige avond. Groetjes, Peter. |
|
| MizzTeaQ: | Maandag, maart 02, 2009 14:17 |
| De laatste strofe...geweldig! Die ''pakt''. Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||