Als baby woonde ik in de Pieter Zeemanlaan

Zoals Peter de grote ben ik een echte zeeman

Daar zong ik in de toon van de dieren als kleine pup

Toen ik een grotere puppy begon te worden

Verhuisde ik naar de von Liebigweg

Uitvinder van de kunstmest

Dus scheet ik de hele buurt onder

Ging naar de Prinses Julianaschool

Waande mij een prins zonder zicht op een troon

Daarna kwam het Hervormd Lyceum Zuid

Waar deze vuilnisbak zich verder ontwikkelde

Tussen de rashonden en schoothondjes

De koning te rijk ontwikkelde ik de puppy-style

Een behoorlijk aftandse bek ten spijt

Het type dat men eerder een spook noemt

Van school af en mijn moeder werd ziek

Ik begon me te ontwikkelen als waakhond

Mijn analytisch karakter kwam meer naar boven toe

Zag veel roedels vol met stoere tronies

Ik dolde respectvol met een ieder ervan

Mijn reukzin pikte komende zware tijden op

De stank van oorlog en zwavel van geldduivels

Ging in het maanlicht steeds vaker huilen

Doem ik nu op uit de schaduw van mijn gejank

Als de waakhond van onze samenleving

Mijn moeder is dood, mijn vader is dwalende

Mijn ziel is dood en mijn geest is dwalende

Alleen mijn wil te overwinnen is herboren

Sta ik nu op de heilige berg Zion

Hoor je mij nu spreken in de woesternij

Spreek ik tot al de westerlingen