Langverloren kracht, steeds meer terug aan de basis.
Waar niet langer alleen verstand de baas is.
De gevoelige snaar niet onberoerd.
Niet genegeerd, waar iemand je soms ontroert.
Want steeds vaker zichtbaar, die zachte kant.
Maar dat is een teken van kracht, niets aan de hand.
Steeds meer heb ik het gevoel dat ik ècht leef.
Waar ik voorheen binnen mijn muren bleef.
Vooral niet laten zien wie je echt bent.
zorgen dat niemand mijn andere zijde kent!
Maar zo ben ik veel meer in balans.
Ondanks alles ben ik blij met deze tweede kans.
Omdat ik nu opnieuw aan mijn leven kan bouwen.
Leren om sommige mensen wèl te vertrouwen.
Natuurlijk vertel ik echt niet alles aan iedereen.
Voor je het weet loopt iemand met je verhalen heen.
Maar kan ik bij jou mijn ware aard uiten,
zal ik je als vriend(in) in mijn hart sluiten.
Gaat het goed, of gaat het slecht,
dan kun je bij mij altijd terecht!
Bedankt! Voor alles!