Woordengrabgraaiend geraaskal
Ik ben jouw vervoersmiddel voor vandaag,
een bezem strekte zijn gordel om mij heen
waardoor ik met kracht omlaag werd gedrukt
en gedwongen op het hout ging zitten
Tegensprekend dat mijn vliegbewijs thuis
in een kussensloop lag, had geen effect
- bezems hebben immers geen oren –
deze was koppiger dan zijn bestuurder
Chaotisch schreeuwend en bezeten door paranoia
begin ik toch tekenen van een grimas te vertonen
als ik mijn verstelbare armen zou strekken
kon ik een ster uit de lucht plukken
-misschien dat je mij dan wel ziet staan -