Mijn gulle hart
Nu juicht mijn hart
mijn gulle hart
Ik word gehoord door mensen
Die mij een toekomst wensen
In een wereld die afbrokkelt
Krijg ik de zegens gesprokkeld
Kennis maakt jou geen beter mens
Gevoelsmatig ben ik al wat ik me wens
Praktisch gezien ben ik te weinig geprikkeld
Daarbij heb ik veel te vaak niet gebikkeld
De oorlog is terug in mijn ziel
Ik ben hier niet de debiel
Ik ben als de duivel hier
Huilend als een gewond dier
Breng ik mijn blote kont
Als ik weer omhoog mag
Als problemen zichzelf oplossen
Ooit als tijdens de wiskundelessen
Zo leef ik op die heilige sprankel voort
Zoals het moest en zoals het hoort
Reacties op dit gedicht
| Dwaallicht: | Dinsdag, maart 03, 2009 20:46 |
| Bijzonder en delend verwoord! Liefs Dina |
|
| Samhain: | Dinsdag, maart 03, 2009 12:58 |
| Apart gedicht! Liefs Sammie X | |
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||