Gouden locomotief
Doorstomend als een locomotief
Noem me een diesel
Noem mij hoe je wilt
Ik ben niet klaar
Ik ben pas net begonnen
Deze reis brengt me ver
De geuren van de culturen
Ik snuif ze op terwijl ik langs snel
Ik ben dat nieuwe licht
Gemaakt van Au je weet het
Keihard en aangescherpt
Steeds verder en dieper gravend
De lijken in de kast
Blootgelegde fossielen
Ik breng ze op je beeldscherm
Haat het, voel liefde ervoor
Ik doe mijn taak slechts
Met de hoop dat het gevoel gaat groeien
De sprankel overslaat als ik langskom
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, maart 04, 2009 03:25 |
| Oppassen dat je klank de boodschap niet ''overklankt''. Verder geen kritiek, je brengt een goede reeks gedichten! Knap! Beste groetjes, Jacky |
|
| Samhain: | Dinsdag, maart 03, 2009 12:57 |
| Mooi gedicht! Liefs Sammie X | |
Over dit gedicht
| Auteur: David de Vreer |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||