Warmpjes
Warmpjes
Wij liepen met jouw kist vooruit
begonnen zacht te praten
het weer zat mee, de zon die scheen
waar moesten wij jou laten
Daar bij die eik, da’s niet zo slecht
of bij dat bronzen hek
met zicht op zuid, dus heel veel zon
da’s ook nog niet zo gek
Dat doen we, wat een goed idee
wellicht maakt het je blij
jij kunt dan zeggen als voorheen:
IK LIG ER WARMPJES BIJ
Reacties op dit gedicht
| Ries Wink: | Woensdag, maart 04, 2009 00:22 |
| Hoi, Mizz Catweazle, Jammer dat het niet jouw ding is. Alles in het leven is betrekkelijk. Ook de dood. Groeten, Ries Wink |
|
| Mizz Catweazle: | Dinsdag, maart 03, 2009 16:25 |
| Madre mia! wat 1 wrange humor! brrrrr ironie van de bovenste plank. niet zo mijn ding :S x |
|
