mooie ik
Ik was als een boom zonder bladeren.
Als een roos zonder kleur.
Kon niet over gevoelens praten.
En smeet vaak met de deur.
Ik had geen school of vrienden.
Geen liefde of geluk.
het was een drukte in mijn hoofd.
Alles was in mijn ogen stuk.
Maar opeens was er een wil.
Een wil voor een beter leven.
Ik zou vechten zoveel ik kon.
Ik zou alles ervoor geven.
Ik ging in behandeling.
En door dat stukje veiligheid.
Door de liefde en de zorg
Ben ik nu een deel van mijn problemen kwijt.
Het heeft even geduurt.
Ook ik heb weer dromen.
Het leven heeft weer kleur.
Ik ben gekomen waar ik wou komen.
Reacties op dit gedicht
| NoNameFace9: | Woensdag, maart 04, 2009 16:17 |
| Lieverd, wat een mooi gedicht. Echt, super mooi! Ik ken je dan nog niet zo lang, maar ik weet hoe moeilijk het moet zijn geweest om zo voor je geluk te vechten. Maar meis, je hebt het geflikt! Ik ben echt trots op je, en je mag ook trots op jezelf zijn dat je zo ver bent gekomen. Je hebt gevochten en je hebt overwonnen. Ik hoop dat je dit vasthoudt en steeds weer een beetje meer van jezelf gaat houden en van het leven. Je bent een sterke meid, en ik hou van je 3 | |
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||