weg met de dag waarop ik ben geboren.
vervloekt is de nacht waarin ik werd verwekt
die dag had beter tot de duisternis kunnen behoren.
zodat het helemaal geen licht meer opwekt.
dat mag een zwarte dag worden in dit bestaan.
een dag van duisternis, heel erg diep.
komt daar een dag verduistering aan.
alsof God die dag nooit schiep.
Was die nacht maar niet vruchtbaar geweest.
waren de morgensterren maar weggebleven.
was er maar dood, inplaats van feest.
toen mij moeder mij in haar schoot had geweven.
dan zou ik nu rustig in mijn graf hebben gelegen.
dan zou ik voor eeuwig rust hebben en blijven slapen.
hoeveel zou de dood nog wegen?
want ik word al moe en moet gapen.
waarom leef ik, als er geen uitzicht is.
waar ik bang voor was overvalt me zeer.
want de dood is een echt gemis.
jah nu zie ik de dood weer...