verkracht
hier is het weer
na een jaar hoopte ik dat ik mijn leven stilaan kon opbouwen
maar vandaag besef ik weer, het is er weer
ik kan het niet vergeten, ik kan het niet vergeven
ik wordt woedend als ik weer aan kerstdag denk,
waarom heb je me dit toch aangedaan??
maar nu is het nog een maand
en hoop ik dat mijn laatste traan is vergaan
en jij jou vrijheid kwijt bent....
zoals ik maar jij voor even
en ik mijn hele leven!!!
vergeven doe ik nooit
kon ik het maar vergeten
na een jaar hoopte ik dat ik mijn leven stilaan kon opbouwen
maar vandaag besef ik weer, het is er weer
ik kan het niet vergeten, ik kan het niet vergeven
ik wordt woedend als ik weer aan kerstdag denk,
waarom heb je me dit toch aangedaan??
maar nu is het nog een maand
en hoop ik dat mijn laatste traan is vergaan
en jij jou vrijheid kwijt bent....
zoals ik maar jij voor even
en ik mijn hele leven!!!
vergeven doe ik nooit
kon ik het maar vergeten
Reacties op dit gedicht
| **jess..**: | Donderdag, maart 05, 2009 16:19 |
| Vergeten zal je miss nooit Maar goed en wel verwerken zal je ooit ;) X. |
|
| entropy: | Woensdag, maart 04, 2009 22:08 |
| Ik leef met je mee. Zelf aangerand geweest. Sterkte. | |
Over dit gedicht
| Auteur: elleke | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||