overwonnen
verkreukeld
in een hoekje
net naast het hoopje hoop
ligt mijn hart
zachtjes klopt het
kijkt met angstige ogen
hoe ik mij ontworstel van verdriet
moeizaam
maar vastberaden
een eeuwigheid later
gejuich klinkt uit alle kamers
moegestreden spuug ik
op alle gevallen tranen
gloort de victorie zoet
hart en hoop
herenigen zich in mij
ik omarm het leven
en voed mij met alle liefde
ik heb overwonnen
-toch was je het allemaal waard-
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Vrijdag, maart 06, 2009 11:03 |
| mooi gedicht liefs | |
| ela: | Donderdag, maart 05, 2009 15:28 |
| Het ultieme geluk na een slechte periode. ela |
|
| arie: | Donderdag, maart 05, 2009 13:28 |
| er komt altijd een moment dat je weet: het roer moet om. Knap verwoord Tom groet, arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||