Ogen die mij vertellen.
Vaak zat ik in het begin,
te kijken naar,
die blauwe parels,
van mijn vriendin.
Stralen van boven,
valend in haar glanzende ogen.
zenden die krachten uit,
met een ontelbaar vermogen.
Gedachtes over haar ogen,
die mij leiden naar mijn stoutste dromen,
laat haar nu maar weer bij mij zijn,
& dat al mijn wensen uitkomen.
te kijken naar,
die blauwe parels,
van mijn vriendin.
Stralen van boven,
valend in haar glanzende ogen.
zenden die krachten uit,
met een ontelbaar vermogen.
Gedachtes over haar ogen,
die mij leiden naar mijn stoutste dromen,
laat haar nu maar weer bij mij zijn,
& dat al mijn wensen uitkomen.
Reacties op dit gedicht
| Samhain: | Maandag, maart 16, 2009 19:36 |
| Ik hoop voor je dat je dromen snel uit mogen komen! Liefs Sammie X | |
| Dwaallicht: | Donderdag, maart 05, 2009 19:14 |
| Verlangend mooi schrijven! Liefs Dina |
|
| Hans Winter: | Donderdag, maart 05, 2009 18:50 |
| verlangen mag je gevoelens doen groeien, om ooit tot haar schoonheid te voltooien. hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Robert van der Velden | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||