Daarom zeg ik geen varwel, maar tot zien`s,

Zo veel vragen die niet zijn gesteld;
Antwoorden die nooit meer komen, bloemen die vergaan.
Bij vragen zullen wij moeten gissen; Zoveel gebeurt, zoveel gedaan,
Maar een vrouw zo als u zal altijd in ons middelpunt blijven staan.

Zoveel wijsheid, moet en kracht heeft u ons gegeven;
Toch zal ik u willen vragen,
Dat wat u bezat van boven te blijven geven.

In mooie en ook moeilijke tijden, zal u in gedachten naast ons staan;
Uw liefde en kracht zullen wij beminnen om verder te gaan.
U zal ons vast stap voor stap blijven volgen;
En in ons blijven geloven.

Zoals u in ons midden was is met geen pen te beschrijven;
Bij ons zal het gemis dan ook altijd wel blijven.
Mocht Eén van ons heen gaan, dan zal u ons weer in de armen slaan,
Om daar samen weer verder te gaan.

Er zal geen einde zijn, aan ons samen zijn.
De bloemen vergaan, maar u blijft in ons hart bestaan.

Tot weer zien`s.
Liefs, Ons