Was Lijn
Vochtig donkere levensweg
Beschenen in troosteloos denken
Uitzichtloos troebele blik
Vervloekt in verbitterde zin
Problemen overtoeren vicieus
Vragen weerlichten verblindend
Oplossing aangrijpend onzichtbaar
Antwoorden in verzengend niets
Kortsluiting in de roerige ziel
Reddeloos in omfloerste emoties
Afgebrand tot ontzielde hoop
Getekend in bloedeloos as
Beschenen in troosteloos denken
Uitzichtloos troebele blik
Vervloekt in verbitterde zin
Problemen overtoeren vicieus
Vragen weerlichten verblindend
Oplossing aangrijpend onzichtbaar
Antwoorden in verzengend niets
Kortsluiting in de roerige ziel
Reddeloos in omfloerste emoties
Afgebrand tot ontzielde hoop
Getekend in bloedeloos as
Reacties op dit gedicht
| Babzz: | Zondag, juli 07, 2002 16:57 |
| Heb nog een tijd over je woorden nagedacht, maar het enige wat ik kan concluderen is dat ik sprakeloos ben.. Heel mooi.. xx |
|
| Chichi: | Dinsdag, juli 02, 2002 18:28 |
| fantastisch mooi.. | |
| Juva: | Dinsdag, april 09, 2002 12:52 |
| Ach, kortsluiting kan tot vuur leiden en vuur is niet altijd slecht he. Dat was dan een poging tot positief denken;) Volgende keer hopelijk weer een luchtiger gedicht. En lucht wakkert vuur aan...mmm ik ga de antiroosshampootoer op;) Leve de onzin! Liefsss. |
|
| Driegeetjes: | Zondag, april 07, 2002 23:55 |
| ZAUWIE!!!!! Das een PRACHT van een gedicht, El!!! DrieGeetjes |
|
| Sheena: | Zondag, april 07, 2002 23:32 |
| er was een lijn ...... sommige mensen noemen dit verdrinken in bijvoeglijke naamwoorden, die kritiek heb ik ook ooit eens gehad ..... maar ik vind hem bloedmooi !!!!!! Sheena |
|
| sammy de zutter: | Zondag, april 07, 2002 23:30 |
| ikke hem wel begrijpen:( | |
| free: | Zondag, april 07, 2002 23:18 |
| de was lijn is me ook totaal ontgaan...zal wel komen omdat 't zondag is... enyway mooi zoals ik 'm zag liefs free |
|
| Hanneke Eirinn: | Zondag, april 07, 2002 22:46 |
| droevig en zo mooi.... | |
| Mayadebij: | Zondag, april 07, 2002 22:30 |
| Ik heb ooit eens in een trip gezeten, waarbij ik ongewild een onwijze stenen trap gevuld met mensen en stapels wasgoed zag lopen. Voor mij was er vervolgens weer een oneindig lange waslijn waar deze mensen hun wasgoed aan hingen. Erg verwarrend, en erg onnodig, wat is daar in godsnaam de essentie van, dat bedoel ik. Mooi gedicht hoor, ik herken er wel iets in. | |
Over dit gedicht
| Auteur: El Caballero | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2002 | ||
| Thema's: | ||