ik was mijn vale jas
het was mijn vale jas
wellicht nog door vader
gemaakt van kleding in ruste
over in overgang
naar een tweede kans
ja zo was nog die tijd
en ik stond eens voor een Kodak
niet meer wetend
wie de spieker was
ik was mijn vale jas
met grote heren knopen
op een kinderdracht
waar mijn hoofd
bleek getint
boven volwassen revèrs uit stak
en dat wat ogen genoemd wordt
keken in de foto
in eenzaam denken
of langs me heen
het was voor een struik
ergens bij een laan
genoemd naar het paradijs
ik weet niet
of ik er van terug kwam
danwel naar op weg was
naast de kerk bloeide ook
het hof
van geaarden.
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zondag, maart 08, 2009 08:17 |
| Een sprekend mooi geschreven gedicht. Warme groet, Hilly |
|
| Quicksilver: | Zaterdag, maart 07, 2009 19:22 |
| Prachtig met diepe inhoud verwoord! Liefs,dicky |
|
| switi lobi: | Zaterdag, maart 07, 2009 17:22 |
| De jas draagt zwaarder dan zijn gewicht.. indrukwekkende eindzin. Liefs, switi lobi |
|
| M-Rose: | Zaterdag, maart 07, 2009 16:54 |
| ben je op weg naar... langs de struik in de paradijslaan naast de kerk lijkt een lang pad nogal iets eenzaam beschreven maar wel bijzonder mooi jac |
|
| kerima ellouise: | Zaterdag, maart 07, 2009 15:55 |
| hoe eenzaamheid in een jas kan kruipen wanneer te jonge schouders volwassen ''knopen'' moeten dragen...op weg naar... mooi geschreven Jac kerima ellouise |
|
| Ludy: | Zaterdag, maart 07, 2009 12:50 |
| een nostalgisch kijkje in de tijd dat vermaken nog een werkwoord was... Liefs, Ludy |
|
| isolina: | Zaterdag, maart 07, 2009 10:47 |
| wat mooooi, Jac. knufff maria (isolina) | |
Over dit gedicht
| Auteur: j.dreyfsandt |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||