alweer een dag stage voorbij
ik besefte gisteren dat ik enkele
vraagjes diende te stellen
wat betreft mijn stagenotities
je weet wel
dan krijg je zo van die gekke gesprekken als

hoe is het archief opgedeeld?
er is geen archief?
wie is er dan verantwoordelijk voor?

welja maar ik deed toch
weer mijn werk daar
dus films boeken strips en dergelijke
kuisen indien mogelijk en rangschikken
dat is dus klasseren

en dan kwamen twee vrouwen binnen
de ene kende ik
dat was een medewerkster
van een andere verdieping
de andere kende ik niet
maar ze deed mij wat denken
aan goudlokje uit dat gelijknamige sprookje
welja dus niet die dwerg
of whatsoever die ook was
maar die prinses
met haar lange haren

in elk geval
die medewerkster zegt me
dat die vrouw een heleboel heeft meegemaakt
en dat ze rust zoekt
dus dat ik stil moet zijn

dus ik nam me voor stil te zijn
en was het ook

maar toch vroeg ik mezelf af
wie die vrouw was
wat er was gebeurd met haar
en wat ze eigenlijk kwam doen
daar in de bibliotheek

want ze had zich ver van me afgezet
wat ik begreep want ze wou niet gestoord worden
had een magazine genomen
en was daar dus heel die tijd
in aan het lezen

nu begon ik steeds meer
nieuwsgierig te worden
naar wat er haar overkomen was
dat ze nu met rust wou gelaten worden
maar ik zweeg en werkte verder
want ja
er kan tegenwoordig zoveel misgaan
met dieven woeste familieleden
verkrachters moordenaars en dergelijke
er moest wel iets ergs gebeurd zijn
want die medewerkster had
zo mysterieus tegen me
over haar gesproken
zo geheimzinnig
dat het wel heel erg moest zijn

dus ik probeerde zo weinig mogelijk
lawaai te maken
en vooral niet te spreken tegen haar

nu dat was niet simpel
want ze zat niet ver naast
de stripafdeling
dus ik liep haar zacht voorbij
ze zei me iets en ik bevestigde dat
maar hoopte dat ze niet boos zou zijn
dat ik daar voorbij liep
maar ik moest daar wel zijn
tenslotte deed ik allen maar mijn werk

dan was al het werk gedaan
en ik kon alles nog eens nakijken
maar ik wou haar niet storen
dus ging ik naar de andere afdeling
om daar de kinderboeken te klasseren

mijn oog viel op een kinderboek
dat niet juist zat
ik bladerde er wat doorheen
en het was zo een mooi verhaal
dat ik begon te wenen
ik deed mijn best dat stil te doen
maar tranen kun je niet stil huilen

maar dat verdriet verdween
en even later verscheen die dame weer
ik schaamde me vreselijk
waarschijnlijk had die medewerkster
me horen huilen
en dan aan die dame gevraagd
om bij mij te blijven
net nu ze zo nood had aan alleen te zijn!
ik voelde me er slecht bij

maar het werd nog erger
ze begon tegen mij te spreken
en ik zei welk boek me zo had aangegrepen
zonder het letterlijk te hebben
over mijn droeve bui van daarnet
ze nam het boek vast
en schreef de titel auteur
en uitgeverij ervan op

ik vroeg haar of ze dat
voor mij ook wou opschrijven
hetgeen ze deed
dit maakte me wat opgewekter

maar ze zette zich enkele stoelen verder
waardoor ik begreep
dat ze echt was gevraagd
om bij mij te blijven
ik voelde me rot
want zij moest nog
een erge gebeurtenis verwerken
terwijl ze bij mij was
nee ik liep daar in de weg
dat besefte ik nu

gelukkig voor mij
en zo ook voor haar
was mijn stagedag voorbij
ik vroeg haar of ik haar volgende week
nog zou zien
waarop een onprettige stilte volgde
geen geluid te horen
maar veel gedachten te voelen
zo van
shit nu voelt ze zich nog meer ongemakkelijk!
wat ben ik een oen!

dus brak ik het ijs met
ach dat is allemaal niet belangrijk
en ik verliet de bibliotheek
na ook aan de anderen
te melden dat mijn tijd erop zat
en dat ik naar huis ging

ik had pech
want mijn trein zou pas
een uur later komen
zo lang wou ik echter niet wachten
dus nam ik een trein in de andere richting
en nam ik vanaf de volgende halte
de bus naar huis
in de oorspronkelijk gewenste richting

het was pas in die andere trein
dat ik besefte
dat de mysterieuze dame
in de bibliotheek
best wel eens
mijn nog ongeziene
stagebegeleidster van school
kon geweest zijn