het knaagt en knaagt maar verder
ook als ik de gedachtestroom
de andere kant op stuur
vreet het geduldig door aan
wat eens een prachtige berg
van liefde en hoop was
gevoed door giftige ideeën
wordt alles kaal gevreten
wantrouwen schiet wortel
argwaan scharrelt rond
honderden keren herhaal ik
zo zachtjes dat het over is
dat je het nooit kan horen
zo blijft de twijfel leven
en de suggestie dat het
nog geweldig gaat met ons
| Werner Domroese: | Zondag, maart 08, 2009 03:22 |
| Maar ik leef met je mee hoor, ik herken wat je schrijft maar al te goed. | |
| Werner Domroese: | Zondag, maart 08, 2009 03:22 |
| Vervelend om die schijn te moeten ophouden. Maar is dat wel nodig? Het gevoel is bekend. Misschien toch proberen jezelf ervan te bevrijden. Een ding is zeker, de situatie die je zo knap beschrijft haalt het beste schrijverstalent in je boven. Weer genoten van je gedicht, leest als een theaterstuk. Complimenten. | |
| Samhain: | Zondag, maart 08, 2009 00:50 |
| Ach lieve Hidden One als je van diegene houdt laat je achterdocht onstaan door vorige kut relaties dan ins hemelsnaam niet je eventuele huidige of bijna toekomstige verpesten daardoor, stop!! met die kleine gif knaag beetjes ........ je bent nog niet te laat, veel liefs Sammie en slaap lekker en een leuke zondag toegewenst x | |
| karinvangelder: | Zaterdag, maart 07, 2009 22:59 |
| is met recht een knagend gevoel sterkte hiermee ! lieve groet karin |
|
| hiljaa: | Zaterdag, maart 07, 2009 22:41 |
| intens neergeschreven knufliefs--hiljaa-- |
|
| Auteur: Ric Geedneth | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||