Stuiterbal
Stuitert, bal op en neer,
grond, plafon en ik zweef
versnelt door de ruimte.
Hoek in, hoek uit,
controleloos bedwongen door
de zwaartekracht.
Waar strand ik,
kom ik terecht onder
of boven, verloren op
een plek waar niemand
mij vind.
Ik stuiter nog,
op en neer, keer op keer,
tegen de wanden van de kast,
de poten van de stoel.
Reacties op dit gedicht
| johandedichter: | Zondag, maart 08, 2009 01:30 |
| mooie woordenkeus die het geheel omdompelt in pracht van een gedicht gr johsn |
|
Over dit gedicht
| Auteur: art310sr | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||