Dromend ga ik nu door de bergen
Dromend ga ik nu door de bergen
Na ik het levende dal verliet
Waar ze mij zo wisten te tergen
Zijnde de gelande satelliet
Nochtans had ik mijzelf niet gemaakt
Anders was ik niet zo vlug geraakt
Door hunner verkeerde wetenschap
En brokkelde ik mee in de pap
In die beelden die geesten tergen
Omdat men hen slordig achter liet
Als reuzen tegenover dwergen
In hun humor zonder wat verdriet
Niet eens denkend wat is de oorzaak
Stelde ik hen ook niet aan de kaak
Waarom ik stierf in volle blijdschap
En dat viel hen zeker niet in smaak
Na ik het levende dal verliet
Waar ze mij zo wisten te tergen
Zijnde de gelande satelliet
Nochtans had ik mijzelf niet gemaakt
Anders was ik niet zo vlug geraakt
Door hunner verkeerde wetenschap
En brokkelde ik mee in de pap
In die beelden die geesten tergen
Omdat men hen slordig achter liet
Als reuzen tegenover dwergen
In hun humor zonder wat verdriet
Niet eens denkend wat is de oorzaak
Stelde ik hen ook niet aan de kaak
Waarom ik stierf in volle blijdschap
En dat viel hen zeker niet in smaak
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||