vredige nachtelijke stilte
reeds slaapt de dag, de nevelkale bomen
omgorden zich met witte fijne sluiers
het laatste rood laat van de morgen dromen
de wolken zwijgen, hebben ’t licht gedronken
een maan klimt langzaam uit
de wereld ligt in diepe rust verzonken
en laat de nacht de mensen vrede geven
- uiteindelijk kan haar schoonheid ook niet blijven
zelfs als het hart haar houdt - het leven
zal zich snel weer heel opdringerig schrijven.
sunset 08-03-2009
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zondag, maart 08, 2009 19:27 |
| Indrukwekkend schrijven! Liefs,dicky |
|
| rovago: | Zondag, maart 08, 2009 16:49 |
| En telkens zal de dag verstoren. Groet. Roger. |
|
| sunset: | Zondag, maart 08, 2009 09:09 |
| Even herplaatst, een schrijffout gezien. Natuurlijk ook de eerste reactie meegenomen: M-Rose Reageer op vredige nachtelijke stilte Sunday, March 08, 2009 09:02 bijzonder mooie poezie Ingo zoals jouw woorden steeds waardevol zijn om te lezen liefs marleen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2009 | ||
| Thema's: | ||